عطار
شمارهٔ ۲۰
۱
نه جان رهِ جان فزای خود یابد باز
نه دل درِ دلگشای خود یابد باز
۲
مرغِ دل شوریدهٔ من آرامی
وقتی گیرد که جای خود یابد باز
نظرات