عطار
شمارهٔ ۱۵
۱
خود را به محال خود دچار آیی تو
چون خاک رهی چه باد پیمایی تو
۲
کم کاستی تو باشد ای بی حاصل
هرچیز که از خویش درافزایی تو
نظرات