عطار
شمارهٔ ۱۷
۱
تقدیر چو سابق است تعلیم چه سود
جز بندگی و رضا و تسلیم چه سود
۲
پیوسته ز بیم عاقبت میسوزی
این کار چو بودنی است از بیم چه سود
نظرات