عطار
شمارهٔ ۵۹
۱
دردا که دلم را تن بَطّال بکشت
مهدی مرا به ظلم دجّال بکشت
۲
در بادیهای، چراغکی میبردم
یک صر صر تند آمد و در حال بکشت
نظرات