عطار
شمارهٔ ۲۷
۱
تن از دو جهان بس که حجابی برداشت
اُمّی شد و دل ز هر کتابی برداشت
۲
چون مرگ ملازمست از هرچه که هست
مینتوانم هیچ حسابی برداشت
نظرات