عطار
شمارهٔ ۳۴
۱
هر خاک که در جهان کسی فرسوده است
تنهاست که آسیای چرخش سوده است
۲
هر گرد که بر فرق عزیز تو نشست
مفشان، که سر و فرق عزیزی بوده است
نظرات