عطار
شمارهٔ ۱۵
۱
ای کرده شب باز پسین ماتم خویش
گِل کرده، زمین ز دیدهٔ پر نم خویش
۲
در راحت و رنج غمگسارم تو بُدی
چون تو بشدی با که بگویم غم خویش
نظرات