عطار
شمارهٔ ۳۸
۱
از گریهٔ زار ابر، گل تازه و پاک
خندان بدمید دامن خود زده چاک
۲
زان میگریم چو ابر بر خاک تو زار
تا بو که چو گل شکفته گردی از خاک
تصاویر و صوت
نظرات