عطار
شمارهٔ ۲۰
۱
چندان که دل من به سفر بیش دَرَست
ره نیست، چو او به جوهر خویش دَرَست
۲
بس وادی سخت و بس ره صعب که ما
کردیم ز پس هنوز و ره پیش دَرَست
نظرات