عطار
شمارهٔ ۳۲
۱
در بادیه ای که عقل را راهی نیست
گر کوه درو،سیر کند کاهی نیست
۲
گر هیچ رونده ای طلب خواهی کرد
شایستهٔ این بادیه جز آهی نیست
نظرات