عطار
شمارهٔ ۳۵
۱
ای دل بندی بس استوارت افتاد
ناخورده می عشق، خمارت افتاد
۲
اندیشه نمیکنی و درکار شدی
باری بنگر که با که کارت افتاد!
نظرات