عطار
شمارهٔ ۵
۱
عشق تو که ذرّه ذرّه تابنده بدوست
هر حکم که او کرد، چو او کرد نکوست
۲
چون دانستم که مغزِ جانی ای دوست
از شادی این مغز نگنجم در پوست
نظرات