عطار
شمارهٔ ۳۹
۱
همچون شمعی چند گدازم چکنم
سیماب شدم تیز چه تازم چکنم
۲
ای بس که ز ذرّه ذرّه، جُستم عمریش
میباز نیابمش چه سازم چکنم
نظرات