عطار
شمارهٔ ۷۷
۱
تا بی رخ یار محرمم بنشسته
برخاستهای به صد غمم بنشسته
۲
این نادره بین که یار بی تیغ مرا
خود کشته و خود به ماتمم بنشسته
نظرات