عطار
شمارهٔ ۳۸
۱
ای عشقِ تو کیمیای سرگردانی
وی کوی تو در بادیهٔ حیرانی
۲
چون میدانم که حالِ من میدانی
تا چند به خونِ جگرم گردانی
نظرات