عطار
شمارهٔ ۲۳
۱
آن بت که دلم عاشقِ جانبازش بود
جان شیفتهٔ زلفِ سرافرازش بود
۲
گفتم که چو آید برود صد نازش
دوش آمد و آنچه رفت هم نازش بود
نظرات