عطار
شمارهٔ ۳۱
۱
دوشش دیدم چو زلف خود در تابی
میشد چو مرا بدید در غرقابی
۲
گفتا که برِ تو خواهم آمد فردا
گفتم:اگر امشبم ببینی خوابی
نظرات