عطار
شمارهٔ ۲۹
۱
کوثر که لبِ ترا ندیم افتادهست
سر بر خطِ سبزِ تومقیم افتادهست
۲
آفاق ز روی تست روشن همه روز
خورشید بهانهای عظیم افتادهست
نظرات