عطار
شمارهٔ ۴۳
۱
زلف تو که بود آرزوئی همه را
جز دیدن او نبود روئی همه را
۲
موئی ز سرِ یک شکنش برکندم
کآویخته بود دل به موئی همه را
تصاویر و صوت
نظرات