عطار
شمارهٔ ۴۹
۱
شب نیست که جان بی تو به لب مینرسد
روزی نه که در غصّه به شب مینرسد
۲
زلفِ تو چنین دراز و من در عجبم
تا دست بدو از چه سبب مینرسد
تصاویر و صوت
نظرات