عطار
شمارهٔ ۵۷
۱
ای خاصیتِ لعل تو جان پروردن
تا کی ز سر زلف تو غارت کردن
۲
چون من دو هزار عاشق بی سر و بن
هر دم سر زلفت فکند در گردن
نظرات