عطار
شمارهٔ ۷۰
۱
تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی
این سوخته را دل به عذاب افکندی
۲
از زلفِ سیاهِ تو جهان تیره از آنست
کان زلفِ سیه بر آفتاب افکندی
تصاویر و صوت
نظرات