عطار
شمارهٔ ۵
۱
ای کرده پسند از دو جهان چاره منت
حقّا که دریغ دارم از خویشتنت
۲
چون بیخورشید ذرّه را نتوان دید
بیروی تو در چشم کی آید دهنت
نظرات