عطار
شمارهٔ ۶
۱
بنگر که دلم چه گونه مظلوم نمود
گر زلف تو در وجود معدوم نمود
۲
گر زلف ترا حال پریشانی داشت
از رستهٔ دندان تو منظوم نمود
نظرات