عطار
شمارهٔ ۱۴
۱
آن ماه که بر هر دو جهان میتابد
در مغزِ زمین و آسمان میتابد
۲
یک ذرّه بود در او همه روی زمین
ماهیست کز آسمانِ جان میتابد
نظرات