عطار
شمارهٔ ۲۳
۱
هر جان که به بحر رهنمون اندوزد
بیرون رود از خویش درون اندوزد
۲
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
وان ذرّه ز ذرّگی برون اندوزد
تصاویر و صوت
نظرات