عطار
شمارهٔ ۳۳
۱
هر جان که به بحر رهنمون آید زود
بیرون رود از خویش و درون آید زود
۲
یک ذرّه شود دو کون در دیدهٔ او
و آن ذرّه ز ذرّگی برون آید زود
تصاویر و صوت
نظرات