عطار
شمارهٔ ۵۷
۱
گر تشنهٔ بحری به گهر ایمان دار
چون بحر شدی گهر میانِ جان دار
۲
ور دریایی به جز کفی موج مزن
پس چون دریا، گوهرِ خود پنهان دار
نظرات