عطار
شمارهٔ ۳۵
۱
بلبل به سحرگه غزلی تر میخواند
تا ظن نبری کان غزل از بر میخواند
۲
از دفتر گل باز همی کرد ورق
وز هر ورقش قصّهٔ دیگر میخواند
نظرات