عطار
شمارهٔ ۱۲
۱
ای صبح مرو دم پراکنده مزن
گر تیغ کشی بر من افکنده مزن
۲
از هر مژه سیلی دگرم میریزی
آبت ببرد گریهٔ من، خنده مزن
نظرات