عطار
شمارهٔ ۱۴
۱
ای صبح مرا به صد عذاب اندازی
کرجست طلب در آفتاب اندازی
۲
از گریهٔ من همه جهان آب گرفت
گر خنده زنی سپر بر آب اندازی
نظرات