عطار
شمارهٔ ۴۱
۱
ای دل دیدی که هر که شد زنده بمُرد
جاوید خدای ماند ار بنده بمُرد
۲
جان آتش و تن چوموم شمع است مرا
چون موم بسوخت آتش سوزنده بمُرد
نظرات