عطار
شمارهٔ ۶۲
۱
در عشق چو شمع با خطر نتوان زیست
چون شمع شدی نیز به سر نتوان زیست
۲
دل مُرده چو مرد بی خبر نتوان مُرد
در نزع چو شمع در سحر نتوان زیست
نظرات