عطار
شمارهٔ ۱۰
۱
پروانه به شمع گفت: میسوزم خویش
شمعش گفتا که نیستی دور اندیش
۲
یک لحظه تو سوختی و رستی از خویش
من شب تا روز سوختن دارم پیش
نظرات