عطار
شمارهٔ ۲۱
۱
در فرع کجا مشبّهی افتاده است
افلاک ز یکدگر فرو آسایند
۲
چون در نگری حقّه تهی افتاده است
یک ره همه از سفر فروآسایند
نظرات