عطار
شمارهٔ ۴۳
۱
عمری به فنا بر دلم آوردم دست
تا دل ز فنا به زاری زار نشست
۲
از هیچ نترسم جز از آن کاین دل پست
با خاک شود چنانکه پندارد هست
نظرات