عطار
شمارهٔ ۴۸
۱
گر ما همگی خویش چون ذرّه کنیم
خود را به وجود ذرّهای غرّه کنیم
۲
ای قافله سالارِ عدم طبل بزن
تا بادیهٔ وجود را عَبْره کنیم
نظرات