عطار
بخش ۱۲ - الحكایة و التمثیل
۱
کاملی گفتست میباید بسی
علم و حکمت تا شود گویا کسی
۲
لیک باید عقل بی حد و قیاس
تا شود خاموش یک حکمت شناس
۳
دم مزن چون کن مکن مینشنوند
با که گوئی چون سخن مینشنوند
۴
ور کسی میبشنود اسرار تو
مینشیند از حسد در کار تو
۵
کوه با آن جمله سختی و وقار
هرچه گوئی باز گوید آشکار
۶
روی در دیوار کن وانگه خموش
زانکه آن دیوار دارد نیز گوش
۷
ور تودر دیوار خواهی گفت راز
هست دیوار لحد با آن بساز
نظرات