عطار
بخش ۱۶ - در صفت ریاضت نفس و ترک دنیا
۱
گر همی خواهی که گردی سر بلند
ای پسر بر خود در راحت ببند
۲
هر که بربست او در راحت تمام
باز شد بر وی در دار السلام
۳
غیر حق را هر که خواهد ای پسر
کیست در عالم ازو گمراه تر
۴
ای برادر ترک عز و جاه کن
خویش را شایسته درگاه کن
۵
خوار گردد هر که گردد جته جوی
ای برادر قرب این درگاه جوی
۶
عز و جاهت سوی پستی می‌کشد
مرا ترا بر تن پرستی می‌کشد
۷
نفس در ترک هوا مسکین بود
گوشمال نفس نادان این بود
۸
چون دلت بر یاد حق ایمن بود
نفسک اماره هم ساکن بود
۹
هر که او را تکیه بر صانع بود
در جهان با لقمهٔ قانع بود
۱۰
اکتفا بر روزی هر روزه کن
گر نداری از خدا دریوزه کن
نظرات
جلیل
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
بهروز
موسی بدلیسی