عطار
بخش ۲۰ - در بیان علامتهای ابلهی
۱
چارچیز آمد نشان ابلهی
با تو گویم تا بیابی آگهی
۲
عیب خود ابله نبیند در جهان
باشد اندر جستن عیب کسان
۳
تخم بخل اندر دل خود کاشتن
وانگه امید سخاوت داشتن
۴
هرکه خلق از خُلق او خشنود نیست
هیچ قدرش بر در معبود نیست
۵
هرکه او را پیشه بدخویی بوَد
کار او پیوسته بدرویی بوَد
۶
خوی بد بر تن، بلای جان بود
مردم بدخو نه از انسان بود
۷
بخل شاخی از درخت دوزخ است
وان بخیلک از سگان مسلخ است
۸
روی جنّت را کجا بیند بخیل
پشه افتاده اندر پای پیل
۹
باش از بخل بخیلان برکران
تا نباشی از شمار ابلهان
تصاویر و صوت
نظرات
مسعود
شروین پاداش‌پور
پاسخی به ایشان داده شده. من سعی کردم در بخش ویرایش، این تصحیح را که باعث ایجاد افت وزنی در شعر بود را انجام بدهم. امیدوارم صحیح باشد و البته لحاظ شده باشد. چون«گنجور» برای علاقمندان به شعر، منبعی مورد اعتماد و معتبر است، لطفابه حاشیه‌ها رسیدگی شود. با مهر و احترام