عطار

عطار

بخش ۷۵ - در بیان صلۀ رحم و زیارت خویشاوندان

۱

رو به پرسیدن بر خویشان خویش

تا که گردد مدت عمر تو بیش

۲

هر که گرداند ز خویشاوند رو

بی گمان نقصان پذیرد عمر او

۳

هر که او ترک اقارب می‌کند

جسم خود قوت عقارب می‌کند

۴

گرچه خویشان تو باشند از بدان

بدتر از قطع رحم چیزی مدان

۵

هر که او از خویش خود بیگانه شد

نامش از روی بدی افسانه شد

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
آرمین
۱۳۹۰/۰۱/۱۳ - ۰۵:۰۲:۴۸
سلامفکر می کنم بیت آخر از نظر وزنی کامل نیست.و به نظرم کلمه ی "افسانه" به جای "فسانه" وزن را کامل می کند.احتمالا اشتباهی رخ داده است.با تشکر