باباافضل کاشانی

باباافضل کاشانی

غزل شمارهٔ ۵

۱

سرگشته وار بر تو گمان خطا برم

بی آنکه هیچ راه به چون و چرا برم

۲

از جان و از تنم نتوانم به شرح گفت

کاندر رهت، ز هر دو، چه مایه بلا برم

۳

من رخت بینوایی تن بر کجا نهم؟

من جان زینهاری خود را کجا برم؟

۴

دانم که در دلی و جدا نیست دل ز تو

لیکن به دل چگونه، بگو، ره فرا برم؟

۵

دل نیز گم شده‌ست و ندانم کنون که من

بی دل به نزد تو نبرم راه، یا برم؟

۶

گویند راه بردی از او، باز ده نشان

آری دهم نشانی از آن، لیک تا برم

۷

در جستنم همیشه؛ که در جست‌وجوی تو

ره زی بقا اگر نبرم، زی فنا برم

۸

من بی تو نیستم، من و خود را نیابم ایچ

گر بر زمین بدارم، اگر بر هوا برم

۹

مگذار نزد خویشم اگر هیچ زین سپس

من نام ما و من به صواب و خطا برم

۱۰

ما از کجا و من ز کجا؟ ما و من تویی

بیهوده چند نام من و نام ما برم؟

تصاویر و صوت

رباعیات بابا افضل الدین کاشانی (به ضمیمه مختصری در احوال و آثار وی) به قلم استاد سعید نفیسی - بابا افضل کاشانی - تصویر ۵۸
رباعیات بابا افضل کاشانی (بضمیمه مختصری در احوال و آثار وی بقلم سعید نفیسی) گلشن صبا (بضمیمه قصیده لامیه) - بابا افضل کاشانی, فتحعلی خان ملک الشعرآئ صبای کاشانی - تصویر ۵۴

نظرات

user_image
دبموئه سیمئونه
۱۳۹۹/۰۲/۲۶ - ۱۰:۳۴:۱۵
محشر بود دو بیت آخر واقعا نهایته خلوص بود.. به به