باباافضل کاشانی

باباافضل کاشانی

رباعی شمارهٔ ۱۰

۱

تا گوهر جان در صدف تن پیوست

وز آب حیات گوهری صورت بست

۲

گوهر چو تمام شد، صدف را بشکست

بر طرف کله گوشهٔ سلطان بنشست

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
امیرعلی داودپور
۱۴۰۲/۰۳/۲۱ - ۰۰:۰۸:۵۰
گوهر باباافضل کاشانی: باباافضل (قدیس قرن هفتم پارسی) نخست در توضیح آب حیات که دو باشد، یک آب حیاتی که جسم را به وجود می آورد و دوم آب حیاتی که گوهر جان را به وجود می آورد ، میفرماید هنگامی که آب حیات دوم هیبتی کامل را به وجود آورد، پس از شکستن صدف تن، ملک زاده میگردد. عظمت این رباعیات در آنست که این حضرت مسیر تکامل ملک و فرشتگان را بر خلقی بیان فرموده اند که طلب رهنمایی از شیطانیان را دارند و در کار ملت خویش (ملت عشق ) مانده و به ملت کین بدل شده اند. زیرا عشق آن هنگام که صیقل نخورد کین و متضاد خویش خواهد شد. #امیرعلی_رستم_داودپور #بابا_افضل #عشق (رساله)