باباافضل کاشانی
رباعی شمارهٔ ۱۰۷
۱
ای دل چو طربناک نهای، شادان باش
جرم تو ز دانش است، رو نادان باش
۲
خواهی نروی ز دست و با خود باشی
مانند پری ز آدمیان پنهان باش
نظرات