باباافضل کاشانی

باباافضل کاشانی

رباعی شمارهٔ ۱۱

۱

ترس اجل و بیم فنا، هستی توست

ور نه ز فنا شاخ بقا خواهد رُست

۲

تا از دم عیسی شده ام زنده به جان

مرگ آمد و از وجود ما دست بشست

تصاویر و صوت

رباعیات بابا افضل الدین کاشانی (به ضمیمه مختصری در احوال و آثار وی) به قلم استاد سعید نفیسی - بابا افضل کاشانی - تصویر ۱۱۳
دیوان حکیم افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) از انتشارات اداره فرهنگ و هنر کاشان به مناسبت دهمین سالگرد انقلاب شاه و مردم - افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) - تصویر ۷۸
رباعیات بابا افضل کاشانی (بضمیمه مختصری در احوال و آثار وی بقلم سعید نفیسی) گلشن صبا (بضمیمه قصیده لامیه) - بابا افضل کاشانی, فتحعلی خان ملک الشعرآئ صبای کاشانی - تصویر ۱۰۸

نظرات

user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۲/۰۵ - ۲۱:۱۱:۰۵
مرگ امد و با وجود ما خدانگهدار گفت
user_image
امیرعلی داودپور
۱۴۰۲/۰۳/۲۱ - ۰۰:۲۴:۳۱
گوهر باباافضل: در این رباعی باباافضل ، هستی فعلی را در بیم داشتن میشمارد، یعنی اساس کار این دنیا بر بیم و ترس است، در غیر اینصورت از فنا، بقای موعود (جاودانگی) خواهد رسد. او در این رباعی بیم را به بیم داشتن از مرگ خلاصه فرموده ولی اصولا جهان در چهار بیتی کوچکتر از حقیقت است یعنی بیم، اساس کار این عالم است در هر سو (اقتصاد، معرفت، صداقت، علم، عزت نفس و ...) یعنی آدمی هر لحظه از نوعی فقر و فنا میهراسد، آن بقای موعود غلبه بر بیم است. ایشان بشارت زنده شدن خویش را به دم عیسوی میدهد و ما نیز او را زنده میپنداریم زیرا کسی که به دم معنا زنده گردید دیگر نخواهد مرد و مرده اش مپندارید. #امیرعلی_رستم_داودپور #بابا_افضل #دین_نجات(رساله)