باباافضل کاشانی
رباعی شمارهٔ ۱۲۸
۱
با یاد جلال در بیابان رفتیم
وز عالم تن به عالم جان رفتیم
۲
عمری شب و روز در تفکر بودیم
سرگشته برآمدیم و حیران رفتیم
نظرات