باباافضل کاشانی
رباعی شمارهٔ ۱۶۷
۱
یک ذره ز فقر اگر به صحرا بودی
نه کافر و نه گبر و نه ترسا بودی
۲
گر دیدهٔ جهل خلق بینا بودی
این رشته که سر دو تاست، یک تا بودی
نظرات