باباافضل کاشانی

رباعی شمارهٔ ۱۷۲

۱

گیرم که سلیمان نبی را پسری

بر باد نشسته ای، جهان می سپری

۲

گیرم که به کام توست گیتی، شب و روز

بنگر که پدر چه برد تا تو چه بری

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات