باباافضل کاشانی
رباعی شمارهٔ ۱۸۵
۱
گر با تو فلک بدی سگالد، چه کنی؟
ور سوختهای از تو بنالد، چه کنی؟
۲
ور غم زدهای شبی به انگشت دعا
اقبال تو را گوش بمالد، چه کنی؟
نظرات