
باباافضل کاشانی
رباعی شمارهٔ ۶۶
۱
آن ها که زمین زیز قدم ها فرسودند
وندر طلبش هر دو جهان پیمودند
۲
آگاه نمی شوم که ایشان هرگز
زین حال چنانکه هست آگه بودند
نظرات
رامک
محمد علی متولیان
مهدی محبوبی